Bence mutluluk kişiye göre değişir.Bazı insanlar çok zor bazırları ise çok kolay mutlu olur.Değişkendir yani...Kişiliğe,karaktere,yaşayış tarzına göre değişir.Keşke herkes aynı şekilde mutlu olabilseydi.O zaman daha huzurlu ve mutlu bir ortamda yaşayabilirdik belki.Ortamdan kastım;aile veya ev değil.Dışarısı...Bugün,çıkın,dolaşın ve bakın.Çoğu insanın yüzü gülmüyor.Neden? Çünkü soğuk.Çünkü arkadaşı mesajına cevap vermemiş.Çünkü kahvesinin kreması,şekeri istediği gibi olmamış.Çünkü,çünkü.çünkü... Bu çünkü listesini uzar da uzar.Çünkü küçük şeylerden mutlu olmak yerine,küçücük şeylere kızıyoruz,üzülüyoruz.Kısacası kendimizi yavaş yavaş bitiriyoruz.
Herkes karamsar,herkes kızgın,herkes mutsuz.Çünkü mutsuz olmaya kodlanmışız sanki.Hava çok soğuk mutsuzuz çünkü çok üşüyoruz.Hava çok sıcak mutsuzuz çünkü çok bunaldık.Hava ılık ama yağmurlu mutsuzuz çünkü evden çıkmadan şemsiyemizi almayı unuttuk,ıslandık,saçlarımız bozuldu.Peki bunlara şimdi de iyi tarafından bakalım.Hava çok soğuk ama mutluyuz,bir elimizde kahvemiz bir elimizde kitabımız...Hava çok sıcak ama mutluyuz,her yer rengarenk,kat kat giyinmek zorunda değiliz,elimizde koacaman bir mont taşımak zorunda değiliz...Hava ılık ve yağmurlu ama biz yine mutluyuz,evden çıkmadan önce şemsiyemizi almışız hem yürüyoruz hem de caddedeki mağazalara bakıyoruz veya sadece yürüyoruz...
Demem o ki mutlu olmak ta mutsuz olmak ta bizim elimizde.Yeter ki biz mutlu olmak isteyelim.Mutlu olmak için çabalayalım.O zaman herşey daha güzel olur,inanın bana.
Şimdi,mutlu olmak için geç değil.Mutlu olmak için çabalayın.Gününüz musmutlu geçsin... :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder